Sorry, weer een bericht over het c-virus. Ik heb het proberen te ontwijken. Maar het houdt de gemoederen zo bezig dat ik voelde dat ik erop moest reageren. Om een klein beetje van de onrust weg te nemen.
We zitten opgescheept met een virus, dat meer teweegbrengt dan ziekte alleen. De angst voor besmetting en de gevolgen daarvan. Een overheid en instanties die daarop (moeten) reageren met maatregelen. Mensen die erop reageren (hamstereeen). Media die op tilt slaan. De economie die plat komt te liggen. De hele maatschappij is uit balans.
De vraag is, hoe ga jij ermee om? Ga je mee in de chaos, of blijf je bij jezelf? Naar welke kant slaat jouw weegschaal uit?
Het effect van angst op ons lichaam
Als je in angst verkeert, dan schiet je lichaam in de vecht-vlucht-bevriesmodus. Er wordt meer bloed en zuurstof naar de spieren gepompt, zodat je als dat nodig is, kunt wegrennen of jezelf kunt verdedigen. Lichaamsfuncties die minder belangrijk zijn in zo’n opperste staat van paraatheid, worden tijdelijk uitgeschakeld. Bijvoorbeeld je spijsvertering. Maar ook je vermogen om logisch te beredeneren.
Als je oog in oog staat met een beer, heb je geen tijd om na te denken over wat je het beste kunt doen, dan moet je direct maken dat je wegkomt.
Daarom is angst een slechte raadgever. En kunnen mensen in paniek rare dingen doen, die ze anders nooit zouden doen. Ruzie maken over toiletpapier in de supermarkt bijvoorbeeld. Dat is het resultaat van een oerbrein dat koste wat het kost wil overleven, en de neocortex in de slaapstand heeft gezet.
Jezelf vs. anderen
Gisteren liep ik door de supermarkt. Er waren bijna geen verse groenten te krijgen. Ook geen diepvriesgroenten trouwens. Ik liep vol verwondering door de geplunderd uitziende winkel. En langzaam maar zeker bekroop me het gevoel dat ik misschien toch maar wat extra producten mee moest nemen. Gewoon voor het geval dat.
Door wat je om je heen ziet gebeuren, kun je aan jezelf gaan twijfelen. Zeker als de meerderheid zich anders gedraagt dan hoe jij zou doen. Juist dan is het belangrijk om te voelen, is dit een angstreactie op wat er om mij heen gebeurt? Neem ik ideeën en gevoelens als angst en onzekerheid over van anderen? Of komt dit uit mezelf? En heb ik hier een gegronde reden voor?
Vechten vs. overgave
Gevoelens kunnen in onzekere situaties alle kanten op schieten. Misschien voel je ook de collectieve onrust. Zelfs als je met andere dingen bezig bent, kan dit op de achtergrond blijven sluimeren, waardoor het je toch energie kost. Misschien herken je dat je weerstand tegen hebt tegen deze hele situatie.
Natuurlijk willen we allemaal dat het anders was. Niemand vindt het leuk om op wat voor manier dan ook beperkt te worden. Maar door ertegen te vechten ervaar je de hele situatie als nog zwaarder. Geef je over aan wat je niet kunt veranderen. En onderneem actie waar je dat wel kunt.
Alleen al weten dat veel van wat je voelt, niet van jou is, geeft rust. Je ertegen verzetten maakt het echter alleen maar groter.
Angst vs. vertrouwen
Schiet je in angst? Of zoek je bewust het vertrouwen op? Je hebt geen controle over de situatie. Maar wel over hoe jij op alles reageert. Vraag jezelf eens af waar je werkelijk bang voor bent. Erken deze angst in jezelf, wees lief voor jezelf zoals je voor een klein kind zou zijn. Geeft je angst het gevoel van liefde, rust en troost dat je een kind zou geven. En stel jezelf dan de vraag in hoeverre je angst op dit moment reëel is.
Ik zit in mijn kantoortje te typen, ik heb genoeg eten in huis, mijn geliefden zijn gezond, en wat het virus op grotere schaal voor consequenties heeft, daar heb ik nu geen invloed op. Heb ik dan nu op dit moment werkelijk iets om bang voor te zijn?
Nadenken vs. piekeren
Het is menselijk om je zorgen te maken. Ga alleen niet piekeren. Nadenken over wat je wilt in deze situatie is gezond en nuttig. Dan stelt je in staat om actie te ondernemen. Maar als je merkt dat je piekert, roep jezelf dan een halt toe, en zet het om in nadenken. Schrijf bijvoorbeeld al je zorgen op. En kijk vervolgens of je iets kunt doen om je zorgen weg te nemen of te verminderen. Dan ben je constructief bezig.
De weegschaal laten omslaan
Zorg ervoor dat je de positieve kant van de weegschaal meer aandacht geeft. Het kan zijn dat je het nodig hebt om het nieuws even niet te volgen. Om sociale media links te laten liggen. En iets te doen waar je van ontspant. Zoals de natuur opzoeken, een boek lezen, naar fijne muziek luisteren, sporten, een feelgood film kijken.
En als je dan toch met corona bezig bent, probeer dan te zien welke positieve dingen het allemaal oplevert. Zo zie ik op Facebook allemaal initiatieven ontstaan, mensen die hulp aanbieden aan anderen, die creatieve oplossingen bedenken.
Het grotere plaatje
Je krijgt door corona een grote spiegel voorgehouden. Hoe sta jij in het leven? Hoe reageer je op je omgeving? In hoeverre ben je beïnvloedbaar? Op welke manier pas jij je aan in veranderende situaties? Hoe creatief ga je ermee om? Richt je je aandacht op de verbinding (elkaar helpen), of afscheiding (elkaar bekritiseren)?
Als het goed is, kun je nergens heen. En heb je genoeg tijd om op deze vragen te reflecteren. 😉
Liefs,
Renée ~ NieuwetijdsVrouw
P.S. Merk je dat het je niet lukt om bij jezelf te blijven? Of dat gevoelens als angst of onzekerheid blijven hangen? Dit is de oplossing.