Lieve nieuwetijdsvrouw,

Jij wilt leven in een liefdevolle wereld.

Een wereld waarin mensen met respect met elkaar en met de natuur omgaan.
Waarin we elkaar niet kwetsen.
Waarin iedereen zichzelf mag zijn.
Waarin we samen, bewust leven.
Vanuit ons hart, vanuit onze innerlijke wijsheid.
Daarbij ondersteund door ons hoofd/gedachten en buik/gevoelens (in plaats van overstemd).

Hopen dat dit ooit onze realiteit zal zijn, zal er niet voor zorgen dat dit ook gebeurt.

Niemand gaat deze wereld voor jou creëren.

Je moet het zelf doen!

Het is niemands verantwoordelijkheid, behalve die van jou.

Wat mensen je ook aandoen, hoe ze ook met je omgaan… stop met vingerwijzen. En kijk naar jezelf.

Want zolang jij nog op je omgeving reageert vanuit je eigen pijn, oordelen, en blokkades, is dát wat je creëert. Om je heen, en in jouw belevingswereld.

Alleen door je eigen shit op te ruimen, verlos je jezelf van pijn.
Alleen door steeds weer voor liefde, vertrouwen en positiviteit te kiezen, kun je je gelukkig voelen.

Ik heb een paar vragen voor je.
Zonder oordeel, maar gewoon om te constateren hoe het nu (nog) voor jou werkt.

• Luister jij naar je ego?
  (hoe kom ik over, wat heb ik te verliezen, hoe hoort het, wat wordt er van mij verwacht?)

   

• Of naar je innerlijk weten?
  (wat zegt mijn intuïtie, wat kan ik hier leren, wat is het juiste?)

   

• Handel jij vanuit angst?
  (angst voor afwijzing, voor pijn, om een ander teleur te stellen, om iets te verliezen, of de stille hoop om je onvervulde verlangens vervuld te krijgen.)

• Of kies je steeds weer voor zachtheid en liefde? Ongeacht wat een ander daarvan vindt (omdat hij op zijn beurt jou verantwoordelijk houdt voor zijn geluk)?

• Doorzie je je eigen beperkende overtuigingen, en leer je van je ervaringen?
  Of blijf je als een slachtoffer hangen in pijn en melancholie?

• Zie je jezelf als ziel die een menselijke ervaring heeft?
  Of als mens die minderwaardig is aan het ‘hogere’ en moet vechten om die status te kunnen bereiken?

Jouw perceptie is alles.

Vat je alles persoonlijk op? Ga je door anderen twijfelen aan jezelf? En je zelfs in bochten wringen om aan een bepaald plaatje te voldoen?

Of kun je dat wat van een ander is, bij de ander laten, vanuit je eigen innerlijke kracht en vertrouwen?

Je kunt een ander niet veranderen, dat moet die ander zelf doen. En dat geldt ook voor jou.

Als jij de verantwoordelijkheid neemt voor jouw eigen leven, jouw gemoedstoestand, jouw welzijn…

Dan ben je een enorme bron van licht.

Dan ben jij de vuurtoren die straalt in de donkere nacht. Die door zijn helderheid opvalt tussen al het andere. Die mensen bewust maakt van hun eigen koers. Wat hen de mogelijkheid geeft om bij te sturen. Alleen maar doordat jij daar staat.

Als jij wilt leven in een wereld van liefde, verbinding, rust en plezier… verander dan hoe jij in het leven staat, hoe jij omgaat met het leven. Leef het voor. Wees die vuurtoren.

Liefs,
Renée ~ NieuwetijdsVrouw