Je gevoeligheid even uitzetten? Je angst een dagje thuislaten? Je gedachten volledig stopzetten? Kon het maar hè? Ik lees de (overweldigend veel) antwoorden op mijn vragenlijst. En ik besef weer hoe je jezelf en je gevoeligheid overal mee naartoe neemt.
Hoezeer je die soms ook probeert te onderdrukken of te negeren, onbewust werkt het door in wat je denkt, hoe je reageert in situaties en hoe je je voelt. In alle facetten van je leven. Op het werk, in je relatie, je gezinsleven, je relatie met jezelf en zelfs in je huishouden.
Wat in de reacties ook opvalt is dat we vaak proberen om de situaties waarin we vastlopen te veranderen. Een andere baan zoeken bijvoorbeeld, een relatie verbreken. En dat kan even verlichting geven, maar meestal lopen we na verloop van tijd weer tegen dezelfde problemen aan als waarvoor we eerder waren weggelopen.
We blijven bijvoorbeeld mensen tegenkomen die boos op ons worden, of die ons niet begrijpen. We blijven partners aantrekken die totaal geen rekening met ons houden. Logisch dat we ons soms afvragen waarom dit soort dingen ons steeds weer overkomt. Je zit dan in een cirkeltje waar je niet uit komt.
Je buitenwereld, de situaties die op je pad komen, weerspiegelen hoe jij in je vel zit. Kinderen bijvoorbeeld, zijn prachtige kleine spiegels die direct reageren op jouw energie. Het gebeurt regelmatig dat mijn dochter na een volle school- en speeldag zwaar overprikkeld thuis komt.
Voel ik me fit, opgewekt en ontspannen, dan kan ik dat prima opvangen en lukt het me om haar te laten ontspannen. Maar als ik zelf ook een volle dag heb gehad, als ik in gedachten met andere dingen bezig ben en geen zin heb in drama, dan gaat het mis. In plaats van haar te kalmeren, raakt ze juist overstuur.
De situaties waarin je keer op keer vastloopt, zijn symptomen van iets dat onder de oppervlakte ligt. Vaak een hardnekkige angst of overtuiging die maakt dat je op een bepaalde manier reageert. Proberen om deze situaties te veranderen, is als dweilen met de kraan open. Je vecht tegen de symptomen, maar je pakt niet de oorzaak aan.
De oplossing ligt hem in het verleggen van je aandacht naar binnen. Wat maakt dat jij doet wat je doet, voelt wat je voelt, denkt wat je denkt? En hoe kun jij hier anders mee omgaan, om een andere uitkomst te krijgen? Wanneer jij anders reageert op de wereld, reageert de wereld anders op jou.
Misschien voel je weerstand als ik dit zeg. Het betekent namelijk dat niemand anders verantwoordelijk is voor je leven en je geluk, dan jijzelf. Zodra je dat accepteert, kun je je niet meer verschuilen achter situaties, of wijzen naar anderen. (Spannend!)
Het vraagt van je, dat je met jezelf aan de slag gaat. En je cirkel doorbreekt. Het is jouw keuze , neem je de verantwoordelijkheid voor je eigen leven, of blijf je het slachtoffer van je omstandigheden?
Liefs,
Renée