Wist je dat mensen die geen actie durven te ondernemen om iets te veranderen, eigenlijk altijd tegengehouden worden door dezelfde angsten?
Mary gaat al jaar en dag met haar beste vriendin, en hun gezinnen op vakantie. Inmiddels is het gezelschap uitgegroeid tot twaalf personen. Met haar hooggevoeligheid is dat een hele belevenis. Als ze thuiskomt, is ze moe. “Dat komt dus ook vooral, omdat ik altijd bezig ben om het iedereen naar de zin te maken, aan te voelen wat iedereen nodig heeft, hoe de sfeer tussen mensen is, en waar ik iets kan bijdragen.”
Irene zit in haar baan als teamleider in een situatie die voor haar als onhoudbaar voelt. Twee van haar collega’s maken haar het leven zuur. Haar leidinggevende heeft al meerdere malen beloofd om er iets aan te doen. Maar na zes maanden ziet het er nog niet naar uit dat er ook maar iets gaat veranderen. Ze voelt zich als een fluitketel, waarin vroeg of laat de druk zo hoog oploopt dat het tot een uitbarsting komt.
Voor beiden is het moeilijk om zich anders op te stellen. In hun hoofd weten ze best wat ze zouden kunnen doen, sterker nog, rationeel weten ze precies wat de oplossing is. Maar om dat ook uit te voeren….
Want we weten nooit wat de uitkomst zal zijn. Wat als die niet is zoals we hadden gehoopt? Dan blijk ik écht niet goed genoeg te zijn. Dan voel ik me nog rotter dan in de situatie nu. Of, wat als mensen het me niet in dank afnemen als ik andere keuzes maak (lees: voor mezelf kies)? Dat ik zó verander dat mensen niet meer van me houden?
Vaak storten we ons op ‘oppervlakkige’ problemen. Problemen waar we enigszins controle op kunnen uitoefenen. Zodat we de problemen die daaronder zitten maar niet onder ogen hoeven te komen. Terwijl dat juist de problemen zijn die er écht toe doen, die alles kunnen veranderen als we ze zouden aanpakken. Maar ja, de uitkomst is zo onzeker hè?
Zo lang je echter blijft worstelen aan de oppervlakte, zal er wezenlijk niets veranderen. Je blijft in dezelfde situaties terechtkomen. Je blijft je afvragen waarom jou dit altijd overkomt. Wat je fout doet. Je probeert zeepbellen kapot te prikken, maar de bellenblazer confronteer je niet.
Het echte probleem aanpakken, vraagt je om bloedeerlijk te zijn naar jezelf. En daar is lef voor nodig. Het is niet je mooiste kant die je in de spiegel bekijkt. Je wordt geconfronteerd met je grootste vijand. Je eigen schaduwkant.
Maar daar waar je licht op schijnt, verdwijnt de schaduw. Daar onthul je de meest waardevolle lessen die je ooit zult leren. Dat is waar de werkelijke verandering in gang wordt gezet.
Nu je weet waarom er je niks verandert, is het aan jou wat je met deze kennis doet. Blijf je zeepbellen doorprikken, of ben je klaar om de bellenblazer aan te kijken?
Shine your light!
Liefs,
Renée
P.S. Besef je dat je de bellenblazer niet in je eentje kunt confronteren? (Anders had je dat namelijk allang gedaan.) Boek dan hier een gratis (telefonische) inzichtsessie. In ca. 45 minuten bespreken we samen waar je tegenaan loopt, wat de eerste stappen zijn die je kunt zetten in de richting van de oplossing en of een NieuwetijdsVrouw-traject daarbij verder kan helpen.