Ik werd wakker, en ik wist het niet meer. Wat was er gebeurd met het veilige leventje dat ik kende? Was de wereld veranderd? Of was ik het, die veranderde?

Overal verschenen vraagtekens. Is dit het? Elke dag vroeg opstaan, kind verzorgen, werken, koken, eten, opruimen, schoonmaken, tv kijken, uurtje sporten, soms een uitje? En dat jaar in, jaar uit? Als een never ending story?

Waarom doe ik het werk wat ik doe? Waarom ga ik om met de mensen met wie ik omga? Waarom voel ik anderen aan, maar lijkt niemand mij echt te zien? Waarom voel ik geen voldoening? Wat wil ik dan wel? Waar word ik wel blij van? Heb ik wel een passie? … Wie ben ik eigenlijk?

Ik had altijd braaf gedaan wat er van mij verwacht werd. Ik liet me sturen door mijn omgeving. In de keuze van mijn opleiding, mijn werk, mijn sociale leven. En daardoor had ik het prima voor elkaar. Huisje, gezinnetje, baantje. Net zoals iedereen om mij heen.

Maar het masker begon mij te verstikken, en ik besefte me: dit is niet wie ik ben. Dit is niet waar ik gelukkig van word. En toen brak een lastige periode aan. Want, weten wie je niet bent, en wat je niet wilt, betekent niet automatisch dat je dan weet wie je wél bent, en wat je wél wilt.

Naar anderen luisteren had mij een identiteit opgeleverd die niet paste bij wat ik van binnen voelde. Maar wat ik van binnen voelde, daar kon ik nog geen woorden aan geven. En ik wist niet waar ik het zoeken moest.

Maar al spartelend en met toenemende spanning en frustraties wist ik: ik kan het ook niet in mijn eentje oplossen. Pas toen ik mezelf toestemming gaf om toch hulp van anderen te vragen, kon ik mijn vraagtekens omzetten in antwoorden.

Ik omringde mij met mensen die me hielpen om in contact te komen met de vrouw die zich al jaren binnenin mij verschuilde. Die mij leerden hoe ik bij mezelf kon blijven. Hoe ik mijn innerlijke wijsheid kon gebruiken om het leven te creëren dat wél goed voelt!

De vraag ‘wat wil ik?’ blijf ik mezelf stellen. Want het groeiproces is nooit af. Omstandigheden veranderen. En mijn voorkeuren veranderen ook. Maar ik weet nu hoe ik mijn antwoorden kan vinden.

Hoe is dat voor jou? Draag jij nog een masker? Klopt dat nog voor je? En wat zou het voor je betekenen als je het van je af kon werpen? Als je eindelijk ruimte maakte voor de vrouw binnenin? Leuk als je het me laat weten!

Ben jij op het punt dat je beseft dat je een klankbord nodig hebt? Heb je behoefte aan iemand die jou wél ziet en hoort? Die jou kan helpen ontdekken wie je werkelijk bent?

Boek dan een gratis inzichtsessie via https://nieuwetijdsvrouw.nl/inzichtsessie-ja Daarin bespreken we in ca 30 min. wat daarvoor nodig is en of ik je daarbij kan helpen.

Liefs,
Renée ~ NieuwetijdsVrouw