Ik maak niet makkelijk nieuwe vrienden. Small talk om contact te maken, ik ben er niet goed in. Ik laat stiltes vallen. Ik weet niet wat ik moet vragen. Ik weet niet wat ik moet vertellen over mezelf. Ik struikel over mijn woorden. Ik praat monotoon. En daar word ik vaak mee geconfronteerd. Op verjaardagen, als ik een kennis tegenkom in de supermarkt, op bezoek bij mijn schoonouders. Ik voel me altijd een kneus in het socializen. Het is niet dat ik niet wil socializen. Ik ben ook niet verlegen. Ik ben gewoon een stuntel op dat gebied.
Waar ik wel goed in ben is hechte vriendschappen sluiten met mensen die daarvoor open staan. Mensen met wie ik veel gemeen heb. Ik houd ervan om mijn ideeën over het leven te delen, te filosoferen, samen te sparren over strategieën over hoe we omgaan met situaties die we tegenkomen in het leven. Voor de mensen die mij in vertrouwen nemen, heb ik altijd een luisterend oor. Vertel me je probleem, en je krijgt er begrip, troost en een andere kijk op de situatie voor terug. Dat gaat me wel gemakkelijk af.
Er is de Renée die ik van nature ben, die ik moeiteloos kan zijn. En er is de Renée die probeert te zijn wie ze niet kan zijn, die zich aanpast en zich richt op het verbeteren van wat niet goed gaat. En dat kost me heel veel energie. Nu zie ik dat socializen een talent is dat je hebt, of niet hebt. En dat het aangaan van hechte vriendschappen óók een talent is. En dat beide helemaal oké zijn. Hoewel ik nog steeds jaloers ben op mensen die gemakkelijk nieuwe contacten leggen, heb ik me er bij neergelegd dat dat iets is wat mij niet ligt. Ik hoef me niet minderwaardig te voelen. Ik heb gewoon andere kwaliteiten.
En dat weten geeft me rust en zelfrespect. Maar ook respect voor anderen. In plaats van me te storen aan ‘oppervlakkige kletskousen’, zie ik nu mensen met een talent voor contact maken. In plaats van me te ergeren aan mensen die confrontaties uit de weg gaan, zie ik dat zij juist voor harmonie zorgen. En waar de één direct risico’s ziet, ziet een ander juist mogelijkheden. Zo vullen we elkaar juist supergoed aan.
Iedereen heeft zijn eigen talenten, en zwaktes. Je kunt nu eenmaal niet overal in uitblinken. Daarom accepteer ik nu steeds meer wie ik niet kan zijn, en benut ik nog beter de kwaliteiten die me van nature goed afgaan. Dat gaat nog lang niet vanzelf. Want ik voel me nog steeds ongemakkelijk als de buren in de voortuin zitten wanneer ik thuiskom, en ik er alleen een ‘hoi’ uitgeperst krijg. Dan voel ik gelijk de angst dat ze me ongeïnteresseerd vinden. Maar ik blijf omdenken, totdat ik echt van mezelf kan zeggen: ik ben goed zoals ik ben!
Waarom doe je wat je doet?
Vraag je je wel eens af waarom je doet wat je doet? Mensen zijn gewoontedieren. Het meeste van wat we doen op een dag gaat op de automatische piloot, in een vaste routine. Dat is maar goed ook. Stel je voor dat we elke ochtend weer moeten bedenken hoe we...
10 dingen die je moet weten om jezelf op 1 te kunnen zetten
Als we nadenken over jezelf op 1 zetten, komen er vaak meteen allerlei bezwaren naar boven. "Dat kan ik niet. Dat mag toch niet? Etc." Laat deze 10 punten je inspireren om er anders naar te kijken. 1. Je bent niet egoïstisch Oh dat schuldgevoel, als we...
Waarom niemand rekening met je houdt
Ik leef eigenlijk om mezelf heen. Ik kijk altijd eerst naar de ander, wat de ander nodig heeft of wat de ander zegt. Eerlijk gezegd sta ik zelf altijd op de tweede of de laatste plaats. Ik weet gewoon wat iemand nodig heeft, of wat diegene zou kunnen...
Hoe je interne mechaniek jouw leven bepaalt
Je hebt ongetwijfeld wel eens dat je ergens binnenkomt en dat je voelt dat er een zware (of juist lichte) sfeer hangt in de kamer, of om een bepaalde persoon. En wat je net als ik misschien wel hebt geleerd op school, is dat er in communicatie altijd een...
Hoe je verlicht kunt worden
We willen allemaal verlicht zijn, toch? Altijd rust en geluk voelen van binnen? Niet meer geraakt worden door wat of wie dan ook? Mij lijkt het heerlijk . Maar als ik kijk naar waar we nu staan als mensheid, dan verwacht ik dat slechts een enkeling dat kan...
Wat één opmerking kan aanrichten
Toen ik acht jaar was, zong ik in een kinderkoor. Ik vond het heerlijk en ik zong altijd uit volle borst mee. Ik keek uit naar de repetities. En hoewel optreden voor publiek mij altijd een beetje zenuwachtig maakte, voelde ik me een echte ster. Tot een...
Wil je uit de overlevingsstand komen?
We vinden vaak dat we beter voor onszelf moeten zorgen. Dan gaan we bedenken hoe we dat moeten doen. Gezond eten. Meer bewegen. Meer leuke dingen doen. Beter voor onszelf opkomen. Meer zelfvertrouwen hebben. Maar zorgen voor jezelf, is niet alleen om...
Hoe wordt dit jouw beste kerst ooit?
De bel gaat. Kerst staat voor de deur. Wat doe jij? Trek je die meteen naar binnen? Heb je zin in de gezelligheid, de warmte, de verbinding? Of sla je het liefst de deur weer dicht? Zie je op tegen de verplichte bezoekjes, de nep-gezelligheid, de drukte?...
Hoe je echt van je emotionele ballast af komt
Mensen zijn over het algemeen pijnvermijdend. Een handigheidje van de natuur zodat we geen gekke dingen doen die ons lichaam kapot maken en onze kans op overleving verkleinen. We kijken wel uit om met onze blote handen een hete ovenschaal uit de oven te...
Waarom in het ‘nu’ leven niet werkt
Ik sprak een sprankelende vrouw die na jaren vrij was. Vrij van de relatie met haar man. Jarenlang had ze gewacht tot hij zou veranderen. Tot hij haar zou begrijpen, en zien voor wie ze was. Het gebeurde niet. Het was als wachten tot de bakker wortelen...